1 Uz dégen yurtta Eyyub isimlik bir adem yashaytti. U kamil we durus adem idi, Xudadin qorqup, yamanliqtin qachatti. 2 Uning yette oghul, üch qizi bar idi. 3 Uning yette ming qoyi, üch ming tögisi, besh yüz jüp öküzi we besh yüz mada éshiki we nurghun xizmetkarliri bar bolup, sherqtikiler ichide eng kattisi u idi.

4 Uning oghulliri békitilgen künlerde öyliride nöwet bilen ziyapet bérip, üch singlisinimu bille yep-ichip ghizalinishqa chaqirishatti. 5 Bu ziyapet künliri ayaghlishishi bilen Eyyub adem ewetip ularni paklinishqa buyruytti. U seher turup herbirige atap köydürme qurbanliq qilatti. Chünki u: «Balilirim gunah ötküzüp, köngülliride Xudagha bihörmetliq qilghan bolushi mumkin» dep oylaytti. Eyyub her da’im shundaq qilip turatti.

6 Bir küni ‹Xudaning oghulliri› Perwerdigarning huzurida hazir bolghinida, Shaytanmu ularning arisida idi. ^◼   7 Perwerdigar sheytandin: «Qeyerdin kelding?» dep soridi. Sheytan: «Uyaq-buyaqlarni kézip yer yüzini aylinip keldim» dédi jawaben. 8 Perwerdigar sheytangha: «Xizmetkarim Eyyubqa diqqet qilghansen? Yer yüzide uningdek Xudadin qorqup, yamanliqtin qachidighan kamil we durus kishi yoqtur» dédi. 9 Sheytan Perwerdigargha jawab bérip dédiki: «Eyyub Xudadin bikardin-bikar qorqmighandu? 10 Sen Özüng uning hem a’ilisining we érishken hemme nersisining etrapini tosuqlar bilen qorshap qoghdimidingmu? Uning qollirigha beriket ata qilding, shuning bilen uning te’elluqati awup ronaq tapti. 11 Eger qolungni uzitip uning érishken hemme nersisini yoqitiwetseng, u choqum Sendin yüz örüp sanga lenet oquydu». 12 Perwerdigar sheytangha: «Maqul, uning barining hemmisi séning qolunggha tapshurup bérildi. Lékin uning özige qol tegküzküchi bolma» dédi. Shuning bilen sheytan Perwerdigarning huzuridin chiqip ketti.

13 Bir küni Eyyubning oghul-qizliri chong akisining öyide ghizalinip sharab ichip olturghanda, 14 bir xewerchi kélip Eyyubqa mundaq dédi: «Öküzler yer heydewatatti we éshekler etrapta otlawatatti, 15 Shébaliqlar bésip kélip ularni bulap ketti, ishlewatqan yigitlerni qilichlap öltürüwetti. Yalghuz menla qutulup qélip, sanga xewer yetküzgili keldim».

16 Uning gépi téxi tügimey turupla bashqa bir xewerchi kélip: «Asmandin Xudaning oti chüshüp, qoylar we yigitlerni köydürüp kül qiliwetti. Yalghuz menla qutulup qélip, sanga xewer yetküzgili keldim» dédi.

17 U téxi gep qiliwatqanda yene bir kishi kélip xewer bérip: «Kaldaniylar üch qolgha bölünüp tögilerge hujum qilip hemmisini bulap ketti, ishlewatqan yigitlerni chépip öltürüwetti. Yalghuz menla qutulup qélip, sanga xewer yetküzgili keldim» dédi.

18 U téxi gep qiliwatqanda yene bir kishi kélip xewer bérip: «Oghul-qizliring chong akilirining öyide tamaq yep, sharab ichip olturghinida, 19 tuyuqsiz, chöldin shiddetlik bir boran kélip, öyning töt teripige shundaq urdiki, öy balilarning üstige ghulap chüshti we hemmisi öldi. Yalghuz menla qutulup qélip, sanga xewer yetküzgili keldim» dédi.

20 Eyyub buni anglap, ornidin des turdi we tonini yirtip, chéchini chüshürüp, yerge yiqilip sejde qildi. 21 U: «Anamning qorsiqidin yalingach chiqtim, yene yalingach qaytimen. Perwerdigar berdi, Perwerdigar aldi, Perwerdigarning nami mubarek bolsun» dédi. 22 Bularning hemmiside Eyyub gunah qilmidi we Xudani héchqandaq nalayiqliq bilen eyiblimidi.